1.EU Verordening Levensmiddelenadditieven
In de Europese Unie betekent de definitie van een levensmiddelenadditief in Verordening (EG) nr. 1333/2008 "inzake levensmiddelenadditieven" elke stof, al dan niet met voedingswaarde, die niet wordt gebruikt als een essentieel voedselingrediënt en die om technische redenen tijdens de verwerking en productie, bereiding, behandeling, verpakking, vervoer of opslag van levensmiddelen bewust aan levensmiddelen wordt toegevoegd op zodanige wijze dat die stof of bijproducten ervan direct of indirect als bestanddeel van levensmiddelen worden opgenomen. Daarnaast omvat de EU-definitie van levensmiddelenadditieven geen verrijkers van voedingsstoffen, enzympreparaten, levensmiddelenaroma's en technische hulpstoffen. Dit verschilt ook van de regelgeving onder het Chinese GB 2760-systeem voor levensmiddelenadditieven. In de EU wordt de definitie van nutriëntverrijkers, d.w.z. voedingsstoffen in levensmiddelen, toegepast overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1925/2006 "betreffende de toevoeging van vitaminen, mineralen en andere specifieke ingrediënten aan levensmiddelen"; enzympreparaten voor levensmiddelen worden toegepast overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1332/2008 "inzake de in levensmiddelen gebruikte enzymen"; aroma's voor levensmiddelen worden toegepast overeenkomstig Verordening (EG) nr. 1334/2008 "inzake het enzym dat in levensmiddelen wordt gebruikt". Verordening (EG) Nr. 1334/2008 'Aroma's voor levensmiddelen en voedselingrediënten met aromatiserende eigenschappen in levensmiddelen'; voor technische hulpstoffen voor levensmiddelen heeft de EU de overeenkomstige verordeningen en regels nog niet uitgevaardigd en kan zij voor de implementatie verwijzen naar de verordeningen die door de EU-lidstaten zijn geformuleerd, zoals de lidstaat Frankrijk een decreet over technische hulpstoffen voor de levensmiddelenindustrie heeft geformuleerd, evenals een lijst met de overeenkomstige technische hulpstoffen; de lidstaat Spanje heeft nog geen duidelijke verordening en lijst uitgevaardigd. Frankrijk heeft bijvoorbeeld een decreet over technische hulpstoffen voor de voedingsmiddelenindustrie en een lijst van overeenkomstige technische hulpstoffen; Spanje heeft weliswaar geen duidelijke regelgeving en lijsten, maar wel een regelgevingscode voor de industrie en een 'Guide to the mandatory documentation of the requirements for the evaluation of processing aids intended for use in human food'.
2.Regulering van levensmiddelenadditieven in de EU
De regelgeving voor levensmiddelenadditieven in de EU is een regelgevingsmodel met wetgeving op EU-niveau en handhaving door de lidstaten. De EU hanteert een goedkeuringssysteem voor levensmiddelenadditieven voordat ze op de markt worden gebracht, en alleen levensmiddelenadditieven die het goedkeuringsproces hebben doorstaan en op de "positieve lijst" van de EU staan, mogen op de markt komen.
3.Aanvraagprocedure
De toelating van nieuwe levensmiddelenadditieven kan worden gestart op initiatief van de Commissie of na een aanvraag door een lidstaat of een belanghebbende instantie, waarbij de algemene toelatingsprocedure wordt gevormd door de desbetreffende bepalingen in Verordening (EG) nr. 1331/2008 en Verordening (EU) nr. 234/2011. Na ontvangst van de aanvraag voert de EFSA een risicobeoordeling uit door middel van een veiligheidsbeoordeling voor de consument, de doeltreffendheid van het beoogde technologische doel en de gevolgen voor het milieu. Na de beoordeling wordt geconcludeerd dat het beoogde gebruik veilig en effectief is en stelt de Europese Commissie voor om het levensmiddelenadditief op basis van de beoordeling van de EFSA op de 'positieve lijst' te plaatsen; de EU-lidstaten beoordelen het voorstel vervolgens en als het wordt goedgekeurd, wordt het levensmiddelenadditief op de lijst geplaatst en mag het in levensmiddelen worden gebruikt.