Vlamvertrager, een soort additief met een speciale functie die ervoor kan zorgen dat polymeren die gemakkelijk te verbranden zijn, niet gemakkelijk te verbranden zijn. Het is voornamelijk ontworpen voor polymeermaterialen in termen van vlamvertraging en is ontworpen om een vlamvertragende rol te spelen via mechanismen als warmteabsorptie, bedekking, remming van kettingreacties en verstikking door niet-brandbare gassen. De meeste vlamvertragers vertrouwen op meerdere van deze mechanismen die samenwerken om het doel van vlamvertraging te bereiken.
Rol van vlamvertrager
1. Warmteabsorptie:
Als een deel van de warmte die vrijkomt bij de vuurbron in korte tijd kan worden geabsorbeerd, zal de temperatuur van de vlam worden verlaagd, zal de warmte die wordt uitgestraald naar het brandende oppervlak en die wordt gebruikt om de reeds vergaste brandbare moleculen te laten barsten in vrije radicalen, worden verbrand en kan de verbrandingsreactie tot op zekere hoogte worden onderdrukt. Bij hoge temperatuur heeft de vlamvertrager een sterke warmteabsorptiereactie, die een deel van de warmte die vrijkomt bij verbranding kan absorberen, zodat de temperatuur van het oppervlak van het brandbare materiaal daalt, waardoor de productie van brandbare gassen effectief wordt voorkomen en de verbranding zich niet verder kan verspreiden. Het vlamvertragende principe van Al(OH)3 vlamvertrager is het verhogen van de warmtecapaciteit van het polymeer, zodat het meer warmte kan absorberen voordat het de temperatuur van thermische ontbinding bereikt, waardoor de vlamvertragende prestaties beter worden. . Dit soort vlamvertrager maakt volledig gebruik van de eigenschap om een grote hoeveelheid warmte te absorberen wanneer het gecombineerd wordt met waterdamp om het vlamvertragend vermogen te verbeteren.
2. Dekkend effect:
dat de rol van warmte-isolatie, zuurstofisolatie en het voorkomen dat brandbare gassen uit de kamer lopen kan spelen, zodat het doel van vlamvertrager kan worden bereikt. Net als organofosfor vlamvertragers kan bij verhitting een stabielere structuur van vernet vast materiaal of verkoolde laag ontstaan. Na de vorming van de carbonisatielaag kan het enerzijds voorkomen dat het polymeer verder thermisch ontleedt en anderzijds.
3.Remming van kettingreactie
Vlamvertragers kunnen een rol spelen in de gasfase van de verbrandingszone, de vrije radicalen in de verbrandingsreactie vangen, waardoor de vlam zich niet kan verspreiden, de vlamdichtheid in de verbrandingszone kleiner wordt en de verbrandingsreactie uiteindelijk vertraagt tot deze stopt. De verdampingstemperatuur van halogeenhoudende vlamvertragers is bijvoorbeeld vergelijkbaar met de ontbindingstemperatuur van polymeren en wanneer polymeren door hitte worden ontbonden, zullen de vlamvertragers ook vervliegen. Op dat moment bevinden de halogeenhoudende vlamvertragers en de thermische ontledingsproducten zich in de gasfase van de verbrandingszone, de halogenen kunnen de vrije radicalen in de verbrandingsreactie vangen en de kettingreactie van de verbranding verstoren.
4. Verstikkend effect van onbrandbaar gas
De vlamvertrager ontleedt de onbrandbare gassen wanneer deze wordt verhit en verlaagt de concentratie van de brandbare gassen die uit de brandbare materialen worden afgebroken tot onder de ondergrens van de verbranding. En het verdunt ook de zuurstofconcentratie in de verbrandingszone, waardoor de verbranding niet doorgaat en het dus werkt als een vlamvertrager. De meeste polymeren bestaan uit deze elementen, koolstof en waterstof, en zijn bijzonder ontvlambaar. Tijdens de verbranding, een zeer complex proces van vrije radicale kettingreacties, komt er veel warmte-energie vrij die niet alleen onmiddellijke schade veroorzaakt, maar er ook voor zorgt dat de brand heel snel groter wordt.
